آخرین مطالب
امکانات وب
گاواز جمله نشخواركنندگان چهارمعده اي بوده و نشخوار جزءخصوصيات طبيعي اين حيوان است لذا درصورتي كه حيوان با اشتها غذاي خودرا نخورد،بايدنسبت به بيماري اومشكوك گرديد ودرجه حرارت طبيعي گاوسالم درحدود 39-38 درجه سانتي گراد ميباشدوفقط درحالت كسالت است كه درجه حرارت صعود مينمايد دراين موقع بايد گاوبيمار رااز گله جداكرد ودر صدد درمان آن براييد وعلائم عمومي بيماري عبارتند:از خشك بودن پوزه وپوست خشك وسخت بوده ونسبت به صداها انعكاس نشان نداده ؛ميباشد.
بخش بهداشت دام : يك دامپرور مجرب بايدبه نظافت وپاكيزگي پستانها وشير حاصله توجه كافي نمايد و نيز پستانهاي متورم را از پستانهاي سالم به خوبي تشخيص دهد، بطوريكه قبل از آنكه پستانها از كار بيفتد معالجه گردد ، ضدعفوني كردن مرتب جايگاه گاوها و احداث حوضچه هاي ضدعفوني درجلوي درب ورودي حيوان وساير وروديهاي تاسيسات گاوداري تاحدودي ميتواند از شيوع بعضي از آلودگيها جلوگيري نمايد ؛يك دامپرور موفق هرگز نبايد از آزمايشات تست توبركولين (سل )وتست بروسلوز (بچه اندازي مسري )گاوهاي خود غافل بماند زيرا اين دوبيماري مانند موريانه پايه واساس گاوداري را متزلزل مينمايد .
بخش تغذيه دام:خوراك دادن دامها از مهم ترين فعاليت دامپروري است بطوريكه 70% هزينه هاي دامپروري مربوط به اين بخش است ودر نتيجه موفقيت وعدم موفقيت در كار دامپروري به درايت وبرنامه ريزي ودقت دراين بخش برميگردد ،لذا هرنوع دامي با هر مرحله اي از رشد فيزيولوژيك،نيازمنديهاي غذايي ويژه خود را دارد .از جمله جيره هاي نگهداري ،جيره هاي توليد (زمان شيردهي )؛جيره آبستني وجيره زمان خشكي گاوبصورت بالانس شده تنظيم نمود . براي گاوشيري نسبت علوفه به كنسانتره 60به 40 است (60%علوفه و40%كنسانتره ) اما براي گاو پرواري يا گوشتي اين نسبت برعكس است يعني 40به 60بوده (40%علوفه و60%كنسانتره) پس، از دومطلب مشروحه بالاميتوان نتيجه گرفت : افزايش توليدات دامي در يك گله از دوطريق امكان پذير است : 1- افزايش تعداد واحد دامي درگله (گسترش ظرفيت دامي ): كه اين روش نيازمند سرمايه گذاري بيشتر براي تاسيسات ،خريد تجهيزات ومنابع خوراكي بيشتر ميباشدلذا باتوجه به كمبودزمين براي كاشت علوفه ورقابت دام با انسان برسر محصولات غله اي ،در نتيجه افزايش تعداددام در گله منطقي به نظر نمي آيد . 2 – افزايش توليد به ازاي هر راس دام (افزايش عملكرد توليدات دام) :اين طريق مستلزم سه عامل مهم از جمله: 1- بهداشت دام 2- تغذيه دام 3- عوامل ژنتيكي واصلاح نژاد دام بوده كه هرسه عامل به نوعي به مديريت دامداري برميگردد .